Стих 1
"Авамга чагаа!"
⠀
Авай! Сагыш-сеткилимде бир-ле дүвүрел, муңгарал барын чүгле сен эскерер сен! Чагыг-сөзүң берип, урууң мени оожургадыр хуулгаазын чүгле сенде! Ишти-хөңнүмнүң ак-көк аяс дээри дээрге-ле сен-дир сен! Ынчалза-даа, урууң мени дыңнааш, ажынма, муңгарава, кударава, ынак авай!
⠀
Эрткен үемде, тенек чораан назынымда, сээң уян, чараш, шевергин шырайыңны муңгарадып, карактарың чажы чүгле мени дээш бадып, эриг баарың саргып, ажып, чүрээң согуу дүрген соп, дүнелерде уйгу-дыш-даа чок улуг тынып, Бурган Башкыңга чалбарып, эртен эрте сүттүг шайың ораннарже өргүп чоруңда-ла, сагыш-човаашкыныңны үнелевейн чорааным дээш, буруум миннип тур мен, хүлээп ап көр, эргим авай!
⠀
Ием чагыы дег үнелиг, аржаан суу дег арыг, артыш дег буянныг хуулгаазын чок деп чүвени, чаа-ла угаап биле бергенимге хомудавайн көр, авай!
⠀
Орай-кежээ чыдып алгаш, сени сактааш, удуп чадап, буруумну соңга өттүр Чеди-Хаанга тейлеп, миннип, кажан келир эки хүнде сеңээ өөрүшкүнү сөңнеп чедер, эртем-билигниң дипломун белекке бээр үени четтикпейн манап, бүзүреп чор мен, Авай! А сен чүгле кадыың бода, менче улуг дүвүреве! Бо шактан эгелеп, Бурганым дег Авамның сээң шырайыңга, өөрүшкүнү күзээр-дир мен!
⠀
Кайы-ыракта мени сактып келгеш, боскуңче чем безин ашпастап, харлыгыже дүвүренчиг бодалдарга бүргедип чорууруң дээрге-ле, мээң буруум-дур. Ам ынчанмайн көр! Сагыш-сеткилиң оожургап, хөглүг бооп көр, эргим авай! Чаңгыс урууң чүгле сээн сеткилиңни, суглуг карааңны өөртүрүнге белен мен! Кажанда-даа арның чодар муңгаралды сөңневес мен, ынак Авай! Сээң-биле сөс каржып чорааным менээ эң улуг частырыг, ыянчыг аар согуг болуп чор! Ындыг бужар чорук ам кажанда-даа болбас, Авай!
⠀
Чүгле сеңээ арыг ынакшылым бүгүдеге экини чедирер болзун деп йөрээдим!
⠀
Авай, чаңгыс кызың - даянгыыжың, азыракчың, аас-кежииң, чоргааралың, бүзүрелиң болур мен!
©️Белекмаа Хертек, декабрь, 2009.